ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΓΑΤΙΝΗΣ VS ΣΚΟΠΙΑ

Επίκαιρο από 27/5/08

Δεν άκουγα το θείο μου που έλεγε
ότι τα Σκόπια ήταν μεν μια πινέζα στο χάρτη...


.. αλλά δεν έπρεπε να την πατήσουμε όπως το 1990.



Δεν είχα δώσει σημασία μέχρι που πήρα μια γεύση από πρώτο χέρι.
Ο Σκοπιανός κλέφτης που αναζητούσα και ήθελε να μας φάει λάχανο, έτρωγε τα λυσσακά του στο κρατικό του φαστ-φουντ.

Έπρεπε μια μέρα να τον παρακολουθήσω
για να βρω τα κλοπιμαία,
αλλά ήμουν πια τόσο διάσημος
που θα με αναγνώριζαν αμέσως. Τι να έκανα;

Το διαολικό μου δαιμόνιο έδρασε πάλι:
Ζήτησα από το αστυνομικό μου λυχνάρι
(την περίλαμπρη φαντασία μου)
να με μεταμφιέσει σε άνθρωπο που δεν θα του έδινε κανείς σημασία.
Επειδή όμως η γκαντεμιά μου δεν κοιμάται ποτέ, δεν ξέρω πώς,
πήρα τη μορφή ενός γνωστού παλαίμαχου τραγουδιστή
που δεν έγινε γνωστός ως τραγουδιστής.
Έτσι ξεκίνησαν τα βάσανά μου:
Ακούγοντας κάτι για Καβάλα ανέβηκα
στ’ άλογό μου να κυνηγήσω τον Σκοπιανό.

Αλλά με τσιμπήσανε κάποιοι ανώνυμοι ψηφοφόροι,
με περάσανε για Πόντιο και με αναγκάσανε
να το ρίξω στα καλαματιανά.


Η γκομενίτσα μου έκανε πλάκα. Είπα, «Καλύτερα με αρκούδα»
και δε μου χαλάσανε το χατίρι.


Και ήταν καλύτερα με το αρκουδιάρικο παρά με το ταγκό.
Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη εγχειρισμένη.

Βροντοφώναξα, "Εμείς συζώμε; Εσείς συζώτε, αυτοί συζώνε"
και με τσίμπησε ευθύς ο ΣυΖοΝε.
(Σύνδεσμος Ζόμπι Νεομακεδονομάχων)


Μες στη ζέστη κρύφτηκα πίσω από μια στολή Άι Βασίλη
ή Αρχιεπισκόπου Οχρίδας.


Αλλά με ανακάλυψαν, με μπερδέψανε με κάποιον τηλενομάρχη
νηστικό αρκούδι και με βάλανε να τους μαγειρέψω.

Πέτυχα μια στολή Ζορρού ή Ζούπερμαν και κρύφτηκα,
αλλά τότε με πήραν είδηση τα κανάλια.

Πήγα να κρυφτώ πίσω από ένα τελάρο,
αλλά ήτανε κουκλοθέατρο. Το έπαιξα κι αυτό.

Βούτηξα μια μοτοσυκλέτα να την κάνω,
αλλά διαπίστωσα ότι μου είχανε φορμάρει από πίσω
την περσινή νικήτρια της Λεσμποβίζιον.

Αμέσως ξεπέζεψα, πάλεψα με κάτι Τούρκους,
βούτηξα το ποδήλατο που διεκδικούσαν και βουρ
με ηλιθιώδη ταχύτητα να κυνηγήσω τον Σκοπιανό.


Μάλλον δεν έτρεχα γρήγορα, γιατί με προλάβανε κάτι σαλεπιτζήδες,
με περάσανε για τον τραγουδιστή που υποδυόμουνα
που ήταν και πρώην συνέδελφό τους,
οπότε με βάλανε να νιαουρίζω Καζαντζίδη.

Ήρθε το λιμενικό να με σώσει.

Έτσι νόμιζα. Κατέληξα να ψαρεύω με δέκα καλάμια.

Για να μαγειρέψω σ’ όλο το στόλο κακαβιά.

Είπα «παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω» για να πιάσω τον Σκοπιανό.


Αλλά με πιάσανε, με περάσανε για κάποιον πρώην βουλευτή,
με δέσανε και με κρεμάσανε.


Και μετά με γιαουρτώσανε.


Έτσι, ο Σκοπιανός τη γλύτωσε μέσα στην κωλοφαρδία του.


ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ