(Από 14/7/09. Φωτογραφίες από ΑΣΗΜΩΝΗΣ)
Δεν ξέρω σε ποιους θα μπορούσε να είναι χρήσιμος,αλλά αφού η Υπηρεσία μου το ανέθεσε,
έπρεπε να βρω κι αυτόν τον εξαφανισμένο.
Τελευταία φορά που εμφανίστηκε ήταν με κάτι φίλους του
σε μια χαρακτηριστική βόλτα που κάτι μου θύμιζε.
Είχαν μείνει από βενζίνη, ο καθένας αμήχανος τράβηξε το δρόμο του.
Οι άλλοι δύο φτάσανε στο σκοπό τους, αυτός όμως χάθηκε σα μπουνταλάς.
Έπρεπε να βάλω τα πράγματα σε σειρά.
Ποια ήταν η τελευταία δουλειά που έκανε πριν εξαφανιστεί;
Εκεί είχε ξεχάσει το σώβρακό του που δώσαμε
στον υπαστυνόμο Rex να μυρίσει για να ξεκινήσει την έρευνα.
Ο συνάδελφος Rex όμως, αμέσως μετά λιποθύμησε
χαμένος σε παιδικές αναμνήσεις που τον βάραιναν πολύ.
Ναι, ήταν παιδικός φίλος του εξαφανισμένου
και η κατάθλιψη τον τσάκισε.
Έτσι έμεινα μόνος στην αναζήτηση.
Τι να έκανα;
Δεν είχα και καύσιμα για το υπηρεσιακό αυτοκίνητο.
Απευθύνθηκα στον υπουργό Συγκοινωνιών
και Επικοινωνιών μήπως με βοηθήσει,
αλλά δεν μ’ έπεισε ότι μπορούσε να κάνει κάτι.
Σκέφτηκα να ρωτήσω τ’ άστρα, πού στο διάολο
είναι ο εξαφανισμένος, αλλά το απέφυγα επιμελώς.
Αυτοί όμως έκαναν κάθε δυνατή προσπάθεια
για να βοηθήσουν στην άκαρπη έρευνά μου.
Δεν τον βρήκα πουθενά. Αυτό ίσως ήταν το πρώτο
κι ελπίζω, όχι το τελευταίο λάθος στην καριέρα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου