Αρκάς me outside

Τι με νοιάζει εμένα τι ψηφίζει ο Αρκάς, αφού είμαι Λάκων;

Παρακολουθώ τα κόμικς του Αρκά, φυσικά όχι τον ίδιο, εδώ και πολλά χρόνια. Δε μπορώ να πω ότι είμαι από τους πρώτους αναγνώστες  και πιο σωστά, θεατές των σκίτσων του, αλλά τώρα με τη φασαρία γύρω από την πολιτική του θέση που βγαίνει και στα σκίτσα και για κάποιους, ακόμα και στην επιλογή εφημερίδας* όπου τώρα απασχολείται, έβαλα κάτι ότι θυμάμαι από το έργο του και δεν θυμάμαι ποτέ να είχε εκφράσει αντιδεξιά άποψη των πολιτικών πραγμάτων.

Εντάξει, όλα είναι πολιτική, τα σκίτσα του ήταν πάντα κοινωνικά με οικογενειακά δράματα στα σενάρια, μεταφυσικές ιστορίες, εργασιακά συμβάντα, αλλά κάτι υπέρ της εργατικής τάξης ή των μικρομεσαίων δεν είδα ποτέ.

Γιατί λοιπόν να με οργίζει που τώρα οι ήρωές του (και υποθετικά ο ίδιος αν κάποιες εκλάβουμε ως περσόνες του) εκφράζουν τον Νεοφιλελευθερισμό;

Αλλά και “σύντροφος” να ήταν πάλι έχει δικαίωμα ν' αλλάξει στρατόπεδο, αλλά αφού δεν είναι γνωστός μου και μόνο την εικόνα του γνωρίζω δε μπορώ να του ζητήσω λογαριασμό για τίποτα.

Το μόνο που έχω δικαίωμα είναι να πω αν μ' αρέσει ή δε μ' αρέσει κάτι απ' τη δουλειά του, (όχι αν είναι καλή ή όχι, μπορώ να πω αν συμφωνώ με τη γνώμη ή την άποψη της “περσόνας”, σε καμία περίπτωση αν έχει το δικαίωμα να εκφράζεται από αυτή τη γωνία ο δημιουργός. Δεν είμαι από αυτούς που θα πλάκωναν στο ξύλο τον ηθοποιό που έκανε τον Τούρκο, τον Γερμανό ναζιστή κατακτητή ή τον προδότη τον δωσίλογο.  (Ισχύει και για συγγραφείς ιστοριών με δυσάρεστο τέλος)

Το ότι κάποιοι καλλιτέχνες “πολιτικά αντίθετοι”  του Αρκά θεατροποίησαν κάποτε στριπ του, (μικρές ιστορίες με τρία συνήθως διαδοχικά σκίτσα) σημαίνει μόνο ότι το έργο του “κάνει γκελ” σε μεγάλου εύρους κοινό.

Προσωπικά ο Αρκάς μου φάνηκε ότι ανήκε κι αυτός στους “εξυπνάκηδες” καρτουνίστες, μέχρι που συνάντησα τον Κόκορά του και έξω από το χαρτί και την πόρτα του σπιτιού μου. Τώρα καταλαβαίνω ότι ήμουν κάτω των τριάντα και το γνωστικό μου επίπεδο -μόνο για το δικό μου ξέρω- ήταν πολύ χαμηλό για να έχω κοινωνική άποψη ικανή να με οδηγήσει σε σωστά “κριτικά” συμπεράσματα.

Αν κάτι δεν μου αρέσει απλώς δεν το προσλαμβάνω και μένω παντελώς αδιάφορος για τον δημιουργό του, όπως και κάθε του ήρωας, που δεν ενδιαφέρεται καν αν έχει δημιουργό ή απλώς υπάρχει, κάποιος προλαβαίνει να τον δείξει και κάποιος να τον δει.

Τον Αρκά ή το αληθινό του όνομα δεν τα ξέρουμε ως κοινό του, άρα όπως το λέει κι ίδιος, σύμφωνα με το αρχικό στην ανάρτησή μας σκίτσο του, όπου ακούς πολλά κεράσια...

*Βέβαια, το να βρίσκεται κάποιος σε ένα πχ δεξιό έντυπο δε σημαίνει ότι απαραιτήτως είναι και ο ίδιος δεξιός.