24/2/17

Ο Κούλης μίλησε

Με δήλωσή του Παρασκευή 24/2 ο κρυμμένος Κούλης μας έδωσε να καταλάβουμε ποιο ήταν το λάθος μας ως λαός και η χώρα μας βρίσκεται ακόμα σε κρίση. Έπρεπε, είπε απ' όξω απ' όξω -δεν είναι πλάκα- μόλις αυτός εκλέχτηκε πρόεδρος της ΝΔ να γίνουν αμέσως πρόωρες εκλογές. Προσοχή, η αυτοκτονία είναι αυτοάνοσο και η μαλακία είναι εγκεφαλική λειτουργία.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
Ο Κούλης δεν κρύβεται αυτές τις μέρες, απλώς έχουμε Απόκριες και δε μπορούμε να τον ξεχωρίσουμε.

ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ
“Τελευταία δεν βλέπω καθόλου τη Σοφία Τούβλεψη στα κανάλια”, σκέφτηκα την ώρα που άνοιγα την τηλεόραση και “Φτου-φτου, που να έτρωγα τη γλώσσα μου ο γρουσούζης”.


Πρώτη είδηση που μου ήρθε στα ξινισμένα μούτρα μου ήταν: “Στην αποβάθρα Δραπετσώνας στο λιμάνι του Πειραιά εντοπίστηκαν δέκα αδέσποτα εμπορευματοκιβώτια γεμάτα λαθραίο χαρτί υγείας παραγγελία της Σοφίας Τούβλεψη”. Έσφιξα τα χείλη μου κι έγινα Σόιμπλε.

Ο Σόιμπλε σκέφτηκε πως το μεγαλύτερο λάθος του Χίτλερ ήταν που πήγε να κατακτήσει την Ευρώπη με τανκς. Μας φάνηκε σωστό, αυτό, αλλά δεν του το είπαμε.

Ο Χίτλερ παραλίγο να την πατήσει που μας ανάγκασε να τον δανείσουμε κατεχόμενοι από τον ίδιο, αλλά δεν διεκδικήσαμε τα χρήματα που μας χρώσταγε, ούτε καν το κατοχικό δάνειο, έτσι ο Χίτλερ αυτοκτόνησε  ελεύθερος χρέους.

Όλα μου τον θυμίζουν στην Ελλάδα. Τώρα στην δεν έχουμε γερμανοτσολιάδες, αλλά ακριβώς το αντίθετο, έχουμε τσολιαγερμανούς, ναι, το συνθετικό δεν είναι από τους ηρωικούς τσολιάδες, αλλά από τα τσόλια.

Η κατοχή ήταν απάνθρωπη περίοδος, για την οποία όλοι περιμένουμε να βρει κάνας ΑδΌνειδος, σοβαρός αρχαιοέλλην πατριώτης, να πει ότι η πείνα απέδειξε πως το ΟΧΙ ήταν λανθασμένη επιλογή.

Έκλεισα την τηλεόραση και άνοιξα τις σκέψεις μου. Είμαι σίγουρος ότι οι τηλε-προπαγανδισταί αδίκως παρεξηγώνται με το “Αλήτες – ρουφιάνοι – δημοσιογράφοι”. Εντάξει, μπορεί να είναι αλήτες, μπορεί να είναι ρουφιάνοι, για δημοσιογράφους όμως δεν τους έχει κανείς σοβαρός τηλεθεατής.

Βέβαια το “σοβαρός” δεν πηγαίνει με το “τηλεθεατής”, αλλά δεν πειράζει, γιατί τηλεθεατής είναι αυτός που βλέπει τα πράγματα από μακριά. Κι έχω έναν πρόχειρο. ΠΑΜΕ πάλι σε πάλη για την κατάκτηση της δικής του εξουσίας ζητά από τον λαό ο Κουτσούμπας. Μα, άμα είναι δική του εξουσία τι νόημα έχει να την καταλάβει; Κάτι δεν καταλαβαίνω.

Τότε άκουσα έξω από την πόρτα μου τον γείτονά μου διαμερισματάρχη να γελά και να μην του μένει άντερο. Μέσα στα γέλια και τους καγχασμούς συγκράτησα σκόρπιες λέξεις και μικρές φράσεις χρονικά ατάκτως ερριμένες στ΄αυτιά μου, αργότερα όμως έφτιαξα ένα παζλ με αυτά τα κομμάτια λόγου και βγήκε η σύνθεση: “Ο γιος του Βαρβιτσιώτη καταγγέλλει απόβαση 40 μεταναστών με τούρκικη μπλε βαμμένη σάπια βάρκα στο Καρπενήσι”.
 

Πριν κοιμηθώ πάλι δεν κατάφερα ν' απαντήσω στο θεμελιώδες ερώτημα που με βασάνιζε από εποχής Κατσίκη, Στεφανόπουλου, Επάτιμου και 1990: “Εντάξει, με βάση την πολιτική ηθική αντίληψη που (δεν) ισχύει, όσοι βουλευτές διαφωνούν με το κόμμα, μέσω των ψηφοδελτίων του οποίου εξελέγησαν, οφείλουν να παραδώσουν την έδρα τους και να μην γίνουν ανεξάρτητοι ή πάνε σε άλλο σχηματισμό. Οι ψηφοφόροι ενός κόμματος όμως, που διαφωνούν με αυτό τι μπορούν να παραδώσουν;”

-Κούλη, τι θα ντυθείς τις Απόκριες;
-Πρωθυπουργός.
-Πάλι;

Δεν υπάρχουν σχόλια: